प्रत्येक जण आपल्या मुलांच्या बेडरूममध्ये कॅमेरा लावत नाहीत, परंतु चार मुलांची आई असलेल्या ऐश्ले लिमेयने यासाठी कॅमेरा विकत घेतला होता. तिला आपल्या मुलांवर लक्ष ठेवण्याची गरज होती. पण तिने जे काही कॅमेरामध्ये पाहिले त्यामुळे तिच्या मनामध्ये एकप्रकारे घबराट व गुमसट निर्माण झाली होती.
ऐश्ले, तिचा पती आणि त्याची चार मुले अमेरिकेच्या मिसिसिपी राज्यातील एका छोट्या शहरात राहत होती. तिची मुलं दिवसभर शांत बसत नव्हतीत, संपूर्ण दिवस घरामध्ये धुमाकूळ घालत होतीत, कधी दिवसभर लपंडाव खेळत होतीत, तर कधी मेक-अपच करत बसतं.
बर्‍याच वेळा ही मुले दहा मिनिटेसुद्धा विश्रांती घेत नव्हते, घरामध्ये कायम गोंधळ घालत असतं. पण ऐश्र्लेची सर्वात मोठी समस्या म्हणजे तिच्या मुलांचा दंगा किंवा खेळखंडोबा हे नव्हता. तिची समस्या होती ती म्हणजे तिच्या केवळ चार वर्षांच्या मुलीला आजार होता.
ज्यामध्ये तिला वेळोवेळी चक्कर येत होती. ही परिस्थिती घातक असून त्यावर बारीक लक्ष ठेवणे आवश्यक होते. हेच कारण होते की ऐशले कायम काही ना काही शोधत असत त्यामुळे आपले कार्य सुलभ करण्यासाठी तिने कॅमेरा लावला होता.
ऐशले रूग्णालयात संध्याकाळच्या शिफ्टमध्ये नर्सचे काम करत होती आणि म्हणून ती तिच्या मुलांकडे लक्ष ठेवू शकत नव्हती. पण तिचा नवरा हे करू शकत होता, परंतु तिला असे वाटले होते की ते पुरेसे होणार नाही. म्हणूनच तिने असे काही केले होते जेणेकरून ती पूर्णपणे निवांत राहील.
एकेदिवशी ब्लॅक फ्राइडेचा सेल आला होता आणि ऐशलीच्या लक्षात आले होते की “रिंग सिक्योरिटी सिस्टम” कॅमेरा मध्ये तिला चांगली सूट मिळत होती. यामुळे तिची सर्व समस्या संपेल असा विचार करून ऐशलीने त्वरित एक कॅमेरा खरेदी केला. परंतु असे घडले नाही…
कॅमेरा लावल्यानंतर काही दिवसांनंतर असे काहीतरी घडले जे अगदी विचित्र होते. तो ४ डिसेंबरचा दिवस होता जेव्हा आठ वर्षांची एलिसा तिच्या बहिणीच्या बेडरूममधून काही विचित्र आवाज ऐकली. तेव्हा एलिसा उत्सुकतेने बेडरूममध्ये शिरली होती. ती बेडरूममध्ये येताच तिला अस काही ऐकायल मिळाले.
ज्यामुळे तिला खूपच भीती वाटू लागली होती. तेवढ्यातच, एक अज्ञात आवाज त्याच्याशी बोलू लागला होता. “हॅलो,” हा एका माणसाचा आवाज होता. हे ऐकताच एलिसाला पूर्णपणे धक्का बसला. असा आवाज तिने यापूर्वी कधीही ऐकला नव्हता आणि हा आवाज कोठून आला हे देखील तिला समजू शकले नव्हते.
ती खेळणी उचलून बघत होती की तो आवाज कोठून येत आहे हे बघून ती खोलीभर फिरली होती. पण मग असे काहीतरी घडले ज्यामुळे ती घाबरुन गेल्या, तेवढ्यात तो अकल्पनीय आवाज ओरडू लागला आणि तो मोठ्याने बोलू लागला. जेव्हा एलिसा सहन करू शकली नाही.
तेव्हा ती ओरडली, “तुम्ही काय म्हणत आहात?” मला ते नीट ऐकू येत नाही! ” एलिसा खूप घाबरली होती आणि तिला काय करावे ते समजत नव्हते. परंतु आपल्याला असे वाटते का की हा भुताटकी अनुभव येथे संपला असेल, तर तसे काही झाले नाही.
त्यानंतर जे घडले त्याची कल्पनाही आपल्याला करता येणार नाही… मग अचानक कॅमेरा मधून हॉरर फिल्म गाण्याचे सूर वाजवू लागले. हे ऐकल्यानंतर, एलिसा स्वतः ला सावरू शकली नाही आणि ती खूप घाबरली. त्यानंतर जे घडले ते फार आश्चर्यचकित करणारे होते…
हॅकरने एलिसाला तिच्या आईची चेष्टा करण्यास सांगितले, तिला शिवीगाळ करायला सांगितले. एलिसा ते ऐकू शकली नाही आणि ती खूप रडू लागली. त्यानंतर कॅमेर्‍याचा आवाज आला: “अहो माझ्याशी बोला!” प्रत्युत्तरादाखल एलिसा ओरडत म्हणाली “मम्मी, तू आहेस काय?” हॅकरने दिलेलं उत्तर थोडं विचित्र होतं…
हॅकर भितीदायक आवाजात म्हणाला, “मी तुमचा सर्वात चांगला मित्र आहे. तुला जे पाहिजे ते तू करू शकतेस. तुझी जर इच्छा असेल तर तू ही खोली पूर्णपणे उलटी करू शकतेस; टीव्ही फोड, जे मनात येईल ते कर “तू कोण आहेस?” असे एलिसा ने पुन्हा भीतीने विचारले.
आणि लवकरच तिला काही कळले, थांबा आपल्याला समजेल की तो कोण होता… अखेरीस जेव्हा कॅमेरा म्हणाला, “मी तुमचा काळ आहे,” तेव्हा एलिसा स्वत: ला सांभाळू शकली नाही आणि ओरडून म्हणाली, “तू कोण आहेस हे मला माहित नाही?” आणि ती खोलीबाहेर पळून गेली.
सुरुवातीला एलिसाच्या पालकांना काय झाले ते समजले नाही. ऐशलीला तिच्या पतीचा फोन आला ज्यामध्ये तो अस्वस्थ दिसत होता… तिच्या पतीने तिला विचारले की तू मुलांशी चेष्टा मस्करी तर करत नाहीस ना. त्यावर ऐश्लेने म्हटले की असे काहीही नाही.
त्यानंतर अ‍ॅश्लेने रिंग एपमध्ये बघितले आणि तिला समजले की बेडरूमचा आवाज तिच्या पतीचा नव्हता. ती ताबडतोब काम सोडून घरी गेली. घरी पोहोचल्यावर त्याने रिंग कंपनीला फोन केला की कदाचित हे लोक तिला काहीतरी सांगू शकतील…
ऐशलीला हॅकरला काय हवे आहे याचा विचार करत असते: “मला असे वाटत नाही की माझ्याकडे फक्त चार मुली आहेत आणि हॅकर त्यांचा विश्वास मिळवण्याचा प्रयत्न करीत आहे.” त्यांनी शेवटी बेडरूममधून कॅमेरा काढला पण हॅकरकडे किती अशी वस्तू आहेत हे त्यांना माहित नव्हते.
त्यानंतर त्यांना काही वेळातच अशी गोष्ट कळली जी अगदी धक्कादायक होती… अखेरीस रिंग कंपनीने ईमेलला उत्तर म्हणून कबूल केले की “विविध प्रकारचे” क्रिया कालाप पाहीले गेले आहेत. पण लॅम कुटुंब या उत्तरावर समाधानी नव्हता आणि कंपनीशी संपर्क साधण्याचा प्रयत्न करत राहिला.
पण प्रत्येक वेळी त्यांना तो फक्त रेकॉर्ड केलेला संदेश ऐकायला मिळत होता. तीन दिवसानंतर, शेवटी ती कंपनीशी बोलू शकली पण ते कंपनी वाले योग्य प्रतिसाद देत नव्हते. माफी मागण्याऐवजी कंपनीच्या माणसाने म्हंटले की तुम्ही तुमच्या कॅमेर्‍यामध्ये मजबूत पासवर्ड का ठेवला नाही. मग ऐशलेला खूप राग आला.
आणि तिला वाटले की कंपनी तिला मूर्ख मानत आहेत. ती फोनवर चिडून ओरडली की रिंग कंपनीचे उत्तर पूर्णपणे मूर्खपणाचे आहे आणि कंपनीला त्याची लाज वाटली पाहिजे. शेवटी, रिंग कंपनीने लेखी प्रतिसाद दिला…
रिंग कंपनीने सांगितले की ते ही बाब अत्यंत गांभीर्याने घेतील आणि या समस्येवर तोडगा काढतील. परंतु तेवढं ऐशले कुटुंबासाठी ते पुरेसे नव्हते. त्या रात्री त्यांच्या चारही मुलांना भयानक स्वप्न पडले आणि एलिसाची तर परिस्थिती आणखीच बिकट झाली.
या घटनेनंतर, कमीतकमी रिंग कंपनीला त्याच्या उत्पादनातील काही त्रुटींबद्दल विचार करण्यास भाग पाडले गेले. निदान कंपनी तरी हेच म्हणाली… पण हे खरं आहे का?
त्या दिवशी जे घडले ते विसरणे या कुटुंबासाठी सोपे नाही, विशेषत: मुले कधीही हे विसरणार नाहीत. हे एक जिवंत उदाहरण आहे की आधुनिक तंत्रज्ञान नेहमीच योग्य सुरक्षा प्रदान करते हे आवश्यक नाही. म्हणूनच नेहमी लक्षात ठेवा की तुम्हां नवीन तंत्रज्ञानाच्या धोकेविषयी माहिती पाहिजे.