कौटुंबिक कुत्र्याला दररोज रात्री मुलाबरोबर झोपण्याची इच्छा होती. दररोज सकाळी ते दोघेही एकत्र उठत असत आणि बर्‍यापैकी विचित्र वागत असत …
छोट्या फ्लिनच्या पालकांना याबद्दल कुतूहल होते की “रात्री त्या खोलीत असं काय व्हायचं?”
त्यांनी बेबी कॅमेरा फिट केला आणि रात्रीच्या या रोमांचांना कॅमेर्‍यामध्ये कैद करण्याचा प्रयत्न केला.
पण त्यांनी कॅमेरा फुटेजमध्ये जे काही पाहिले, त्याची त्यांना मुळीच अपेक्षा नव्हती…
बॉबी हा त्या कुटुंबाचा पाळीव कुत्रा होता. त्याचा त्याच्या मालकांशी चांगला संबंध होता, परंतु तो खासकरून त्या कुटुंबातील छोटा मूलगा फ्लिनवर खूप प्रेम करत होता.
सुरुवातीला रात्री झोपताना त्यांना विभक्त ठेवले होते. पण हुशार बॉबीने नेहमीप्रमाणे मुलाच्या खोलीचे दार उघडले.
बॉबी दररोज सकाळी मुलाच्या पाळण्या शेजारी बसेल असायचा. ते दोघे दररोज सकाळी खूप विचित्र वागत असे …
फ्लिन खूप घाबरलेला दिसत होता आणि त्याने त्याचा मित्र बॉबीला घट्ट पकडलेले होते .
त्यांचा लहान मुलगा कशामुळे घाबरला होता?
फ्लिनची आई लिजाने आपल्या घाबरलेल्या मुलाला जमिनीवरून वर उचलले. तो त्याच्या पाळणाबाहेर कसा आला? आणि विशेष म्हणजे …
त्यांच्या मुलाला कोणत्या गोष्टीची एवढी भीती वाटत होती? तिने खोली तपासायला सुरवात केली. तिने प्रत्येक ड्रॉवर आणि कपाटावर नजर टाकली पण तिला खोलीत असामान्य असे काहीही आढळले नाही.
तरीही तिला सर्व काही सामान्य वाटले नाही आणि रात्री आपल्या मुलाच्या खोलीत काय झाले हे माहित करुन घेणे तिच्यासाठी आवश्यक होते.
तिने मुलाच्या खोलीत एका कोपर्‍यात बेबी कॅमेरा ठेवला आणि आपल्या मुलाच्या खोलीत असे काय आहे हे पाहण्यासाठी ती रात्री जागी राहिली .
पण फुटेजमध्ये तिने जे काही पाहिले, त्याची तिला मुळीच अपेक्षा नव्हती…
घाबरलेली लिजा स्क्रीनवर लक्ष ठेवून होती. फ्लिन शांतपणे झोपलेला होता, काहीही असामान्य वाटत नव्हतं.
तास निघून गेले आणि काहीही झाले नाही. पण नंतर दोनच्या सुमारास अचानक सर्वकाही बदलले.
साधारणत: लिजा या वेळी झोपलेली असायची, त्यामूळे तिला काहीही ऐकू येत नसे. पण आज रात्री तिने आपल्या मुलाच्या खोलीतून कुत्र्याची कुजबूज ऐकली.
तिने स्क्रीनकडे पाहिले आणि पाहिले की फ्लिन जागृत होता आणि तो पाळण्यात उभा होता …
हा कुत्रा रात्री मुलासोबत काय करतो हे कॅमेर्‍यात रेकॉर्ड होते
चिंताग्रस्त, लिजाने वर धाव घेतली आणि पटकन फ्लिनच्या खोलीचा दरवाजा उघडला. पण तिला पोहोचण्यास उशीर झाला होता.
पुन्हा तिला खोलीत काहीच सापडले नाही, परंतु तिचा मुलगा पुन्हा पाळण्याच्या खाली पडलेला आढळला. फ्लिन भीतीने थरथर कापत होता आणि त्याने त्याच्या कुत्र्याला घट्ट पकडून ठेवले होते.
लिजा रडत बोलली, “हे असेच चालू शकत नाही!”
जेव्हा ती फ्लिनला शांत करण्यासाठी खोलीच्या बाहेर जात होती तेव्हा तिला काही तरी दिसले.
“मी खिडकी बंद केली आहे याची मला 100% खात्री होती, परंतु नंतर अचानक खिडकी उघडली …”
लिजा लहान फ्लिनला उचलून खिडकीकडे गेली. तिथल्या खिडकीशेजारील झाडावरची गदारोळ तिने ऐकली.
तिथे कोणी चोर होता का ज्याने तिच्या मुलाला घाबरवले? तसे असल्यास तो खूप वेगवान होता. कुत्र्याचा आवाज ऐकून लिजा लगेचच वरच्या बाजूस खोलीकडे गेली.
तिच्या मनात बरेच प्रश्न होते. आपल्या मुलाच्या सुरक्षिततेबद्दल तिला खूप चिंता होती. त्या रात्री तिने आपल्या मुलाबरोबर राहून सुरक्षा कॅमेरा चालू ठेवला.
“मला माझ्या मुलाच्या खोलीत काय चालले आहे ते शोधून काढावे लागले.”
दुसर्‍या रात्री, ती पुर्णपणे तयार झाली. यावेळी ती खाली थांबणार नव्हती, त्याऐवजी ती आपल्या मुलाच्या खोलीच्या बाहेर बसली.
ती तिच्या आयपॅडबरोबर त्याच्या खोलीच्या बाहेर बसली, ज्यावर तिच्या मुलाच्या खोलीचे फुटेज चांगले दिसत होते.
लिजाने विचार केला, “यावेळी तो वाचणार नाही.”
फ्लिन अजूनही झोपलेला होता. पण लिजाचे संपूर्ण लक्ष त्या चोरांकडे होते.
रात्रीचे दोन वाजले होते. याच वेळी काल काहीतरी चूक झाली होती. आणि मग …
खिडकीतून मोठा आवाज आला आणि मग त्याचवेळी त्या बेडरूममधून कुत्र्याचा ओरडण्याचा आवाज ऐकू आला!
लिजा पटकन सजग झाली आणि तिने हळू हळू खोलीचा दरवाजा उघडला. यावेळी हा घुसखोर तिच्यापासून सुटणार नाही.
बेबी कॅमेर्‍यामध्ये कोणतीही प्रतिमा रेकॉर्ड झाली नाही, परंतु तरीही खोलीतील हालचाल त्यात रेकॉर्ड झाली. तर खोलीत कोणीतरी आहे हे निश्चित होते.
आता नाही तर पुन्हा कधीच नाही. तिच्या हाताने कुंडी खाली ढकलली, परंतु त्याचा काहीही आवाज झाला नाही. तिने थोडासा दरवाजा उघडला जेणेकरून ती आत डोकावू शकेल.
घुसखोर तिला स्पष्टपणे पहात होता. आणि मग त्वरीत खिडकीतून काळी सावली अदृश्य झाली.
आणि मग तिने ते पाहिले…
तिचा मुलगा पुन्हा त्या पाळण्यात उभा होता. आणि त्यांचा कुत्रा बॉबी वेगाने घुसखोरांच्या मागे खिडकीकडे धावत गेला.
खिडकी उघडली. खिडकीतून वारा आला आणि त्याने एक भयानक आवाज निर्माण केला, परंतु सर्वात भयानक आवाज तर त्या घुसखोरातून आला.
लिजाने फ्लिनकडे धाव घेतली जेणेकरुन ती त्याला वाचवू शकेल.तो नक्कीच खूप घाबरलेला होता. त्याची खेळणी, वेस आणि कपडे खोलीत सर्वत्र उडत होते.
तो बाहेर जाण्यासाठी एक मार्ग शोधत होता. परंतु बाहेर पडण्याचे सर्व मार्ग बंद होते. लिजा दाराजवळ होती आणि आतापर्यंत बॉबी खिडकीजवळ पोहोचला होता, जो सतत त्याच्यावर कुत्रा भुंकत होता.
हा तोच क्षण होता ज्याची लिजा वाट पाहत होती. ती त्याला घाबरवून कायमचे दुर लावू शकते का? जेणेकरून गरीब फ्लिन पुन्हा कधीही घाबरू नये.
लिजा त्याच्या दिशेने पळत गेली आणि बॉबीने उंच उडी मारली. यशस्वी झेलपासून तो केवळ 10 इंच अंतरावर होता.
पण गोंधळलेल्या घुसखोराने धोकादायक मार्गाने पळून जाण्याचा प्रयत्न कळा. त्याने पटकन खिडकीवर उडी मारली आणि तो तेथून पळून जाण्यात यशस्वी झाला.
समोरच्या अंगणातून मोठा आवाज ऐकू आला. लिजाला 100% खात्री होती की तो खाली जमिनीवर पडला आहे. आशा आहे की त्याला जास्त दुखापत झाली नसेल.
हा घुसखोर कोण होता हे आपणास समजले आहे का? असो तुम्हाला ते पुढच्या पानावर सापडेल!
लिजा फ्लिन आणि बॉबीसह खाली धावत गेली. त्या लोकांना घाई होती कारण इतक्या उंचीवरून खाली पडणे प्राणघातक ठरू शकते. त्यांना त्या घुसखोर्‍याला घाबरवून पळवुन लावायचे होते, पण त्याला ठार मारण्याची त्यांची इच्छा नव्हती!
पुढचा दरवाजा उघडला आणि लगेचच त्यांनी पाहिले की तो खाली पडलेला आहे. तो एक तरुण घुबड होता. तो त्याच्या चेहर्‍यावर पडला होता. त्याच्या शरीरात फारच कमी हालचाल होत होती.
लिजाच्या डोळ्यात अश्रू होते. “मला माझ्या मुलाला चोरांपासून वाचवायचे होते, परंतु मला हे सुंदर घुबड मारायचे नव्हते.”
तिने एक छोटी काठी पकडली आणि त्या गरीब जनावराला हळूवारपणे थाप दिली … की ते अजुनही जिवंत असू शकते का?
सुदैवाने घुबड अजूनही जिवंत होते. पडल्यामुळे ते थोडं गोंधळल होतं, परंतु त्याची तब्येत चांगली होती. लिजाला वाटलं की त्याचा एखादा पंख तुटला असेल.
तिने ते गरीब जनावर उचलले, बॉबीच्या पिंजर्‍यात ठेवले आणि ती त्याला पशुवैद्यकडे घेऊन गेली.
पंख प्रत्यक्षात तुटलेला होता, उपस्थित डॉक्टरांनी तिला सांगितले. डॉक्टर म्हणाले, “हा एक सोपा उपचार आहे, ज्यामुळे या विशिष्ट प्राण्याला जास्त त्रास होणार नाही.”
“विशेष !?” लिजाने विचारले.
अशी कोणती गोष्ट आहे की ज्यामुळे हे घुबड विशेष आहे?